چگونه "سبزیجات کم آب" به وجود آمد؟

در زندگی روزمره، وقتی نودل فوری می خوریم، اغلب یک بسته سبزیجات کم آب در آن وجود دارد، بنابراین، آیا می دانید سبزیجات کم آب چگونه درست می شوند؟

سبزیجات خشک شده نوعی سبزی خشک هستند که پس از حرارت دادن مصنوعی تهیه می شوند تا بیشتر آب موجود در سبزیجات را از بین ببرند.سبزیجات کم آب معمولی عبارتند از جلبک های قارچی، لوبیا، کرفس، فلفل سبز، خیار و غیره که معمولاً با خیساندن آن ها در آب داغ به مدت چند دقیقه قابل خوردن هستند.بنابراین، روش های تهیه سبزیجات کم آب چیست؟

با توجه به روش‌های آب‌گیری، سبزیجات کم‌آبی را می‌توان به خشک‌کردن طبیعی آفتاب، خشک‌کردن در هوای گرم و خشک‌کردن با خلاء انجمادی و کم‌آبی تقسیم کرد.

خشک کردن طبیعی استفاده از شرایط طبیعی برای آبگیری سبزیجات است و این روش از قدیم الایام مورد استفاده قرار گرفته است.اصل فن آوری خشک کردن و آبگیری با هوای گرم عبارت است از تبخیر رطوبت سطح سبزیجات به هوا از طریق خشک کردن هوای گرم، افزایش غلظت محتویات لایه سطحی سبزیجات، تشکیل اختلاف فشار اسمزی سلول های داخلی متصل، به طوری که رطوبت لایه داخلی پخش شده و به لایه بیرونی جریان می یابد، به طوری که بخار شدن آب ادامه می یابد.اصل فناوری خشک کردن و آبگیری با خلاء انجمادی این است که مواد زهکشی شده را به سرعت منجمد می کنند، به طوری که آب باقیمانده در مواد به یخ تبدیل می شود و سپس در شرایط خلاء، مولکول های آب مستقیماً از حالت جامد به گاز تصعید می شوند تا کم آبی کامل شود.

خشک کردن طبیعی و خشک کردن هوای گرم و کم آبی مقدار زیادی از ویتامین های محلول در آب و مواد فعال زیستی را در طول پردازش از دست می دهد و رنگ سبزیجات به راحتی تیره می شود.در مقابل، فناوری خشک کردن خلاء انجمادی و آبگیری می تواند حفظ مواد مغذی اصلی، رنگ و طعم سبزیجات را به حداکثر برساند، بنابراین هزینه پردازش این فناوری نسبتاً بالا است و معمولاً برای پردازش سبزیجات با درجه بالا استفاده می شود.

سبزیجات کم آب به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرند، تقریباً در تمام زمینه های فرآوری مواد غذایی نقش دارند، نه تنها می توان از آن برای بهبود محتوای غذایی محصولات، افزایش رنگ و طعم محصولات استفاده کرد، بلکه تنوع محصولات را غنی تر می کند و ساختار غذایی مصرف کنندگان را تا حد زیادی بهبود می بخشد.